Chili en einde van de wereld

Hallo chicos!

Ik bevind mij wederom in de schone stad buenos aires, waar ik zojuist de groep heb uitgezwaaid naar het vliegveld. Zij gaan weer terug naar nederland, en ik heb nog een maandje ecuador voor de boeg. Overigens hebben we hier in buenos aires niks van de aardbeving in chili gemerkt, enige waar ik nu tegenaan loop is dat sommige internetcafes geen netwerk hebben door de beving. Maar ik heb er dus 1 gevonden die gewoon open is. Na mijn laatste bericht zijn we naar chili gegaan, een prachtig park genaamd torres del paine. In dit deel van zuidamerika zijn de bergen geen onderdeel van de andes maar op een ander tijdstip gevormd door granietlagen die door de bodem heen drongen. De natuur is prachtig, veel gele weidevelden, mooie bergen en meren, en weer heel anders dan in argentinie. In het park hebben we gewandeld en ik heb zelfs op een paard een berg beklommen. Eerst voelde ik me heerlijk op het paard, het liep rustig, de anderen waren ver vooruit, alleen op de wereld met prachtige uitzichten. Totdat het paard in galop ging, help!! Nadat ik had uitgevonden waar de rem zat, rustig de berg op geklommen naar fantastisch uitzicht over 3 meren. Echt genieten! Totdat we weer naar beneden moesten, dat is dus echt kei eng op een paard! Hij gleed zelfs keer uit over de stenen en ik zag mezelf al met paard en al de afgrond in donderen! Maar goed, ik heb het overleefd :-)

Na Chili zijn we naar vuurland (ushuaia) gegaan. Daar was het weer kouder, veel wind en regen... Toch is het een heel bijzonder gevoel om daar te zijn, naar het beagle kanaal te kijken, en te voelen waar je bent op de wereldbol. De natuur is daar overigens ook prachtig, had ik niet verwacht. Ook een mooie ´einde van de wereld´ stempel gehaald in mijn paspoort. (zie foto´s) We zouden een boottocht op het beagle kanaal gaan maken maar die werd wegens harde wind afgelast (hele haven werd gesloten). De verhalen van de groep die in de ochtend wel waren gegaan logen er ook niet om, ze waren van top tot teen nat geworden van water dat op dek sloeg. Toch vond ik het wel jammer, maar helaas, je kan niet altijd maar geluk hebben!

Gisteren zijn we hier in buenos aires nog naar een tango show geweest. Dat was echt prachtig, ik was erg onder de indruk van de danskunsten. En het was de laatste avond met de groep, en erg gezellig! Vond het toch jammer om ze uit te zwaaien vanochtend. Maar ben ook wel blij dat het er voor mij nog niet op zit :-)

Heel veel liefs, hasta la pasta!

Kim