De galapagos kater....

Hoi allemaal!

Dit berichtje heb ik geschreven na een uur te hebben moeten wachten op een computer die vrij kwam, dus ik hoop dat iemand het gaat lezen :-) Ik ben nu in Canoa, een klein surfdorpje aan de kust van Ecuador, waar maar 1 internetcafe is! Na een aantal dagen langer te zijn gebleven op de galapagos eilanden, toch maar het vliegtuig naar het vaste land van ecuador weer gepakt. Het moment dat ik het vliegtuig instapte had ik al spijt, omdat ik terug moest naar Guayaquil, omdat daar nog spullen van me stonden bij mijn reisagent. Guayaquil was me voor galapagos ook al helemaal niet bevallen, en nu moest ik er weer naar terug! Gelukkig zat ik in het vliegtuig met een jongen uit Korea die ik kende van galapagos, en hebben we samen alleen maar op het enige terrasje gezeten wat daar was. Ik kan nu trouwens wel mijn naam in het koreaans schrijven...

Daarna ben ik met de bus naar Cuenca gegaan, in de hoop een mooier stadje aan te treffen. Gelukkig was dat het geval, Cuenca is een oude koloniale stad, met prachige pleinen en kerken. Ook mensen kijken is erg leuk daar, er lopen nog veel vrouwen in klederdracht, veel nonnen, kinderen in schooluniform (lijkt of de tijd beetje heeft stilgestaan in Cuenca). Op woensdag had ik een excursie geboekt, alleen waren ze me vergeten op te halen! Ik wachten en wachten, sturen ze een prive gids (alsof ik daar blij mee moet zijn) na anderhalf uur. Na een kwartier rijden ging de auto stuk, hebben we half uur langs een levensgevaarlijke weg moeten wachten op een andere gids! (nu had ik dus 2 privegidsen...). Ik weet niet waar ze die gasten vandaan hadden gehaald, maar ze wilden alleen over nederlandse vrouwen praten, en wisten helemaal niks over de plekken die we bezochten. Niet grappig! En als klap op de vuurpijl gingen we lunchen (nou ja, ik kreeg een bord eten voor m´n neus), en vraag ik nietsvermoedend, omdat het vlees beetje raar ruikt, wat het voor vlees is. Toen kwam er een engelse term uit waarvan ik alleen ´pig´ kon verstaan. Nou ja, dat zal wel goed zijn dacht ik. Maar nog voordat ik de 1e hap neem (gelukkig!) dringt het tot me door dat ze ´guinee pig´zeiden. Wat is dat ook al weer? O ja....CAVIA!!! Brrrrr. Ik was ´not amused´en heb na terugkomst al mijn geld teruggeeist (gelukt!).

Daarna ben ik naar Quito gevlogen, om de volgende dag een bus naar Canoa te nemen. De busreis kan ik alleen maar omschrijven als een opeenstapeling van verbazingen. Over de rijstijl van de chauffeur op de hele hele slechte wegen, het keihard draaien van 1 salsa nummer 2 uur lang, en dan bedenken dat de cd misschien op repeat staat, de enorme hoeveelheid aan verkopers die iedere stop de bus in rennen, en om het hardst gillen wat ze verkopen, de verbazing die ze hebben als ik niks wil kopen (spelbreker...hoezo heb je geen zin in gefrituurde banaan?), het stoppen als ze daar zin in hebben om lekker een half uur te gaan kletsen met vage kennis en hoe het binnen 1 uur van maar 10 graden in de bus naar 35 graden kan veranderen. Maar goed, ik ben aangekomen, heb leuk hotel gevonden waar ze je meteen aan de bar planten om je cocktails te voeren. (geen goed idee op een lege maag!)

Al met al moet ik zeggen dat ik galapagos misschien beter voor het laatst had kunnen bewaren, nu is alles een beetje zo zo. Volgende week ga ik nog naar een stadje genaamd Otovalo, waar ze hele grote handwerkmarkt hebben, en dan volgende week zondag vlieg ik via madrid naar huis! De tijd is gevlogen, kan niet geloven dat het er alweer bijna opzit! Maar ik heb zin om weer naar nederland te gaan en iedereen weer te zien, een bruine boterham met kaas te eten en een zak drop te kopen :-)

Liefs Kim